આજના આ યુગમાં ખેતી પધ્ધતિમાં ઘણો જ પલટો આવી ગયો. આપણે સૌ જાણીએ છીએ આપણા વડવાઓ લાકડાના પૈડાવાળા ગાડા બળદથી ખેતી કરાવતા... ચોમાસામાં આકાશમાં મેઘાની રાહ જોતા ... વર્ષમાંએક વખત ખેતી થતી અને તે પણ વરસાદના વરસે તો બંધ ... એ જમાના પછી આપણને યાદ છે, કૂવામાંથી કોષ્ ધ્વારા પિયત કરી ખેતી થવા લાગી .. ત્યારબાદ મશીન આવ્યા ... એ સમય વિત્યો એટલે ટયુબવેલ આવ્યા અને ઈલેકટ્રીક મોટર પંપ આવ્યા .. અને ચોમાસુ , શિયાળુ અને ઉનાળું ત્રણ ત્રણ સિજન ખેતરોમાં લહેરાતી થઈ અને વડવાઓ ત્રણ થીંગડાવાળા પુઠીયા પહેરતાં ત્યારે આજે સામાન્ય ખરોચ વાળો પહેરણ - ઝભ્ભો તરત જ બદલાઈ જાય છે...
મિત્રો આ વાત થઈ સમયના પરિવતૅનની અગાઉના વડવાઓ સમય સમય પ્રમાણે ખેતીમાં બદલાવ લાવતા ગયા અને સુખ સમૃદ્ધિને પામતા ગયા.. પરંતુ હવે એક ઓર મોડ (બદલાવ) આવી રહયો છે... બલ્કે આવી ગયો છે. આપ સૌ જાણો છો કે આ એકવીશમી સદી જ્ઞાનની સદી છે. ટેકનોલોજીની સદી છે. બધા જ ક્ષોત્રોમાં નવી નવી ટેકનોલોજી નો પાદુર્ભાવ થઈ રહયો છે. ત્યારે આપણું આ કૃષિક્ષેત્ર પણ બાકી નથી.
આજે કૃષિ ક્ષેત્રમાં ખુબ જ ઝડપથી સુધારા થઈ રહયા છે. આજે અઢળક ઉત્પાદન આપતા બિયારણો શોધાયા છે. એ અઢળક ઉત્પાદનો આપતા પાકો ને વાવવા , વાઢવા અને થ્રેસીંગ કરવા માટેના આધુનિક યંત્રો આવી ગયા અને એમાં પણ નિતનવા સુધારા થઈ રહયા છે. એજ રીતે પાક સંરક્ષાણ માટે જાતજાતની રાસાયણિક અને જૈવિક દવાઓ આવી ગઈ. જાત જાતના જમીનની પ્રત મુજબના રાસાયણિક / જૈવિક ખાતરો આવી ગયા. આજે એવી પરિસ્થિતિ ઉભી થઈ છે કે ભણેલો ગણેલો ખેડુત મુંજાઈ ગયો છે. ત્યારે અભણ ખેડુતની તો દશા કંઈ અલગ જ છે.
આ પરિસ્થિતિમાં અપણા આ મંડળની પણ એક જવાબદારી બને છે. અને આપણા આ મંડળ થકી અલગ અલગ સ્થળોએ ખેડુત સેમીનાર નંુ આયોજન કરી ખેડુતોને કૃષિ તજજ્ઞો ધ્વારા અને પ્રગતિશીલ ખેડુતો ધ્વારા માગૅદશૅન પુરૂ પાડવું, અને ખેતીવાડી અધિકારીઓ ધ્વારા સરકાર તથા સહકાર ખાતા ધ્વારા મળતી સહાય વિશે અને અવાર - નવાર યોજાતા કૃષિ મેળા વિશે જાણકારી માર્ગદર્શન પુરૂ પાડવું.
0 comments:
Post a Comment